#alt4
Η παγκόσμια ιστορία, πέρα από τις θετικές εξελίξεις και ανακαλύψεις της, για τις οποίες καυχιέται ένας δυτικός τεχνοκράτης, περιέχει γεγονότα σκληρής, σαδιστικής στάσης απέναντι στον άνθρωπο. Αυτή η πραγματικότητα, είναι διαχρονική και παρούσα όταν υφίσταται το πιο οδυνηρό φαινόμενο. Ποιο είναι αυτό; Ο πόλεμος. Ακόμα χειρότερα, αυτή η πραγματικότητα με το πέρας τον χρόνων, ενισχύεται περισσότερο, εντάσσει μέσα της τεχνολογίες που εις το όνομα της εξουσίας και της επιβολής του ενός στον άλλο, αναπτύσσει γοργά και εύκολα αποτρόπαιες πράξεις. Η ζωή κάποιου στον πόλεμο είτε σαν πολεμιστής είτε σαν "πολίτης" είναι επιεικώς κόλαση. Όλα αυτά παίρνουν σάρκα και οστά, όταν αναφερόμαστε στην κοινότητα του κουρδικού λαού ο οποίος έχει υποστεί όλα τα πιο πάνω, ίσως στον μεγαλύτερο βαθμό ιστορικά και δεν είναι πλεονασμός!
Όποια πτυχή του κουρδικού προβλήματος και αν ασχοληθεί κάποιος, εύκολα αντιλαμβάνεται τα δεινά που περνά καθημερινά αυτός ο ξεχασμένος λαός. Οι Κούρδοι διερωτώνται αν κάποια θεϊκή δύναμη τους επέλεξε να πληρώσουν τα σπασμένα της ανθρώπινης "βλακείας" ή αν απλά έχουν την μεγαλύτερη ατυχία του κόσμου. Αυτό από μόνο του αρκεί για να αγγίξει κάθε πραγματικό άνθρωπο. Η κουρδική περιοχή έχει μια τεράστια ιδιαιτερότητα. Η γεωλογία και το έδαφος της αποτελεί ευχή και κατάρα. Ευχή γιατί έχει ανεκτίμητης αξίας πόρους (πετρελαιοπηγές και άλλα ορυκτά). Κατάρα, γιατί ακριβώς αυτός ο θησαυρός είναι πόλος έλξης για παγκόσμιες υπερδυνάμεις. Από την στιγμή που αυτά τα (παρά)κράτη έχουν στην ιδεολογία τους πάντα την επεκτατική πολιτική, είναι αδιανόητο να μην θέλουν να εισέλθουν στο Κουρδιστάν. Ποια χώρα που θέλει να είναι πρωταγωνίστρια στο παγκόσμιο σκηνικό δεν θα ήθελε μια πλούσια περιοχή όπου θα εξάγει τις δικές της πρώτες ύλες για κίνηση και μεταφορές; Kαμία! Πανηγυρικά οι υποθέσεις γίνονται τόσο εύκολα, αλήθεια. Ο Κούρδος αναγκάζετε να γίνεται υποχείριο αυτών των επιβολών και να οδηγείται σε ανταρσίες, πολέμους και ξεσηκωμούς για να υπερασπιστεί το απαράβατο δικαίωμα της ελεύθερης διακίνησης στο χώρο του. Μέσα από τις πιο πάνω εξεγέρσεις, η μοίρα του καταντά να είναι ο χειρότερος εφιάλτης ενός δυτικού ανθρώπου που ζει στην πλεονεξία και στην κατάχρηση. Συνεπακόλουθο όλων των εμπόλεμων εκστρατειών είναι: ο Κούρδος να ξεκληρίζεται/πεθαίνει. Για την εκδίωξη των κατακτητών στο Κουρδιστάν αντάρτες και εθελοντές αφήνουν τα σπίτια τους, και χωρίς κάποια στρατιωτική εκπαίδευση ή γνώση με ότι μέσο βρουν υπερασπίζονται τα εδάφη τους. Η τραγικότητα της κατάστασης αυτής έγκειται και στο ότι η κουρδική δύναμη ενισχύεται από γυναίκες, και ακόμα χειρότερο, παιδιά. Τα παιδιά στην σύγχρονη Δύση απολαμβάνουν την εκπαίδευση και το παιγνίδι, ενώ στο Κουρδιστάν μάχονται σε πολέμους και σκοτώνονται από όπλα σύγχρονης τεχνολογίας. Εξοπλισμοί και μέσα μαζικού θανάτου που οπωσδήποτε δεν δίνουν καν το δικαίωμα στον κουρδικό λαό να αγωνιστεί και να πέσει μαχόμενος. Τέτοιες συζητήσεις περιορίζονται όμως μόνο στα οικήματα των Κούρδων που έχουν την δική τους δημόσια σφαίρα η οποία κατακλύζεται από τέτοιες εμπειρίες. Μια άλλη πτυχή του κουρδικού προβλήματος βασίζεται στις γεωγραφικές συγκυρίες. Το Κουρδιστάν έχει την ατυχία να συνορεύει με 4 χώρες, δυτικά την Συρία, νότια το Ιράν, ανατολικά το Ιράκ και βόρεια την Τουρκία. Αυτή η ιδιαιτερότητα, δίνει στα συνοριακά κράτη την ευκαιρία να διεκδικούν κομμάτια του κουρδικού γεωγραφικού χώρου και έτσι ο κουρδικός λαός αναγκάζεται συχνά να προχωρεί σε πολύωρες και κουραστικές διαπραγματεύσεις. Προφανώς, τυχόν αποτυχία αυτών των διαπραγματεύσεων οδηγεί σε ένοπλους αγώνες. Δεν είναι τυχαίο που τα χειρότερα δεινά του πολέμου στο Κουρδιστάν σημειώθηκαν κατά την διάρκεια τέτοιων συγκρούσεων. Για του λόγου το αληθές; Μάχες συνεχίζονται στην συνοριακή με την Συρία πόλη Kobane, αλλά ακόμη και με τζιχαντιστές στα βόρεια σύνορα με την Τουρκία. Τα αισθήματα που κυριεύουν τον Κούρδο είναι ο φόβος, φόβος όχι για την ζωή του αλλά για την ζωή της οικογένειας του. Πολλοί άλλοι που στέκονται τυχεροί και επιβιώνουν, είτε ζουν στο χώρο τους υπό την απειλή για βέβαιο θάνατο, είτε ψάχνουν την τύχη τους σε άλλα κράτη (και στην Κύπρο) σαν πολιτικοί πρόσφυγες. Η "γενοκτονία" ενός κράτους, που όσοι παραμένουν ζωντανοί βιώνουν φρίκες, είτε σωματικές, είτε ακόμα χειρότερα ψυχικές - πνευματικές. Δύο λεπτά σε ένα οίκημα τους στην Λεμεσό είναι αρκετά για όποιον έχει τον παραμικρό ενδοιασμό για το ότι υπάρχει κάποια υπερβολή.
Το κουρδικό πρόβλημα μας δείχνει, εν μέσω άλλων, την ανθρώπινη υπεροψία, και το αδιέξοδο κάθε μορφής ιμπεριαλισμού, οικονομικού, πολιτισμικού, πολιτικού και επεκτατικού. Όλα τα σχετικά παραδείγματα που μπορούν να αναφερθούν δεν είναι ούτε λιγότερο ούτε περισσότερο σημαντικά. Είναι όμως στον βαθμό εκείνο που φανερώνουν, που μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος για να καταπνίξει κάθε ιδανικό της ελευθερίας.
Τυχεροί στην ατυχία τους οι Κούρδοι τουλάχιστον της Κύπρου, έχουν την ευχέρεια να ζήσουν σε κάποιο βαθμό ειρηνικά και αυτό είναι κάτι που το υπερεκτιμούν. Από τα οικήματα τους μπορεί κάποιος να σχηματίσει μια αξιόλογη κριτική για να διαπιστώσει που οδεύει το ανθρώπινο είδος και πως θα είναι το μέλλον του. Όποιος πιστεύει ότι ο κόσμος είναι ρόδινος, ας επισκεφθεί κάποιο οίκημα τους ή ας ανταλλάξει δύο κουβέντες μαζί τους. Εύκολα θα τους βρει! Φτάνει να είναι προσγειωμένος στην πιο πάνω πραγματικότητα, και φυσικά, ψυχικά έτοιμος να δεχτεί κάθε αλήθεια που δεν είχε δει ποτέ ξανά.
Τυχεροί στην ατυχία τους οι Κούρδοι τουλάχιστον της Κύπρου, έχουν την ευχέρεια να ζήσουν σε κάποιο βαθμό ειρηνικά και αυτό είναι κάτι που το υπερεκτιμούν. Από τα οικήματα τους μπορεί κάποιος να σχηματίσει μια αξιόλογη κριτική για να διαπιστώσει που οδεύει το ανθρώπινο είδος και πως θα είναι το μέλλον του. Όποιος πιστεύει ότι ο κόσμος είναι ρόδινος, ας επισκεφθεί κάποιο οίκημα τους ή ας ανταλλάξει δύο κουβέντες μαζί τους. Εύκολα θα τους βρει! Φτάνει να είναι προσγειωμένος στην πιο πάνω πραγματικότητα, και φυσικά, ψυχικά έτοιμος να δεχτεί κάθε αλήθεια που δεν είχε δει ποτέ ξανά.
