#alt6
Κύπρος-Κουρδιστάν Ένωσις!
Δυστυχώς, πολύ λίγοι είναι αυτοί που οικειοθελώς, θα
διαθέσουν χρόνο και αφοσίωση σε μια ομάδα ανθρώπων που αντιμετωπίζει σοβαρά
δεινά. Στην προκείμενη περίπτωση αυτό συμβαίνει και στην Κύπρο και όχι
μεμονωμένα αλλά σε όλες τις μειονότητες που φιλοξενεί ο τόπος μας. Η μοίρα με
έφερε να ασχοληθώ με την κοινότητα των Κούρδων. Δεν λέω, η τύχη μου χαμογέλασε
όχι γιατί έχω κάποιο πρόβλημα με τις άλλες μειονότητες. Αλλά επειδή
μέσα από την ενασχόληση μου σύναψα στενές φιλίες, συμμετείχα σε
οργανώσεις τους, αντιλήφθηκα ότι μοιραζόμαστε κοινά συστήματα αξιών/αντιλήψεων
και κουλτούρα, και σε λιγότερο βαθμό
σίγουρα το γεγονός ότι το οίκημα τους
στη Λεμεσό είναι κοντά στο Πανεπιστήμιο μας.
Το γεγονός ότι πολλοί από εμάς δεν γνωρίζουμε τις μειονότητες της χώρας μας, και αν γνωρίζουμε τις
αντιμετωπίζουν προκατειλημμένα δεν έχει
να κάνει με το τι αξίες πρεσβεύουν οι εν λόγω ομάδες αλλά αποκλειστικά με την
τεμπελιά και αμέλεια που μας διακατέχει . Και αυτό εδώ ακριβώς είναι που θέλουν
να αναδείξουν οι Κούρδοι της Κύπρου. Ο Joseph και ο Deniz, μέλη του οικήματος προσπαθούν να
δείξουν ότι Κούρδοι και Κύπριοι είναι το ίδιο. Έχουν κοινές αξίες και ιδανικά,
αυτή της ελευθερίας και της απόλυτης διαχείρισης του νόμιμων κρατών τους. Και
για τους δυσκολόπιστους, ο Quivara Chicko μας
προκαλεί να βάλουμε σε ένα δωμάτιο ένα Κούρδο και ένα Κύπριο και έπειτα να τους
ξεχωρίσουμε βάση καταγωγής. Αυτό σας το εμπιστεύομαι και εγώ θα είναι θέμα
τύχης. Κούρδοι και Κύπριοι έχουν κοινό όραμα και κοινά χαρακτηριστικά.
Δεν ξεχνώ ότι και εμείς αντιμετωπίζουμε σωρεία προβλημάτων
έτσι όπως κατάντησαν οι θεσμοί και το κράτος μας. Όμως η απλή ενασχόληση με ομάδες που έχουν
προβλήματα πολύ πιο καίρια, θα δώσει αφενός
σε αυτούς ελπίδα και αφετέρου σε εμάς μια κοινωνική, συναισθηματική ολοκλήρωση. Και αυτή η ολοκλήρωση θα έλεγα, είναι η
αφετηρία που θα μας οδηγήσει και σε καλύτερη αντιμετώπιση των
πολιτικό-οικονομικών προβλημάτων που έχουμε σαν κράτος. Τόσο ο Deniz όσο
και ο Joseph δεν προσδοκούν οικονομική ενίσχυση, διεξαγωγή εράνων και
ελεημοσύνη. Δεν είναι αυτές οι αξίες των Κούρδων. Αυτό που πραγματικά θέλουν είναι
να δείξουν στους Κύπριους αλλά και στην οικουμένη, ότι είναι άνθρωποι
φιλελεύθεροι, «open minded» όπως θα λένε και
αυτοί. Θέλουν να νιώθουν ότι το έργο τους εκτιμάται, ότι έχουν απήχηση τα όσα
κάνουν, να δείξουν την φρίκη που περνούν οι συμπατριώτες τους μέσα στο ανελέητο
πεδίο της μάχης που συμβαίνει αιώνες τώρα στις περιοχές τους.
Πολλοί από εμάς, όταν ακούμε για περιοχή της Μέσης Ανατολής
θεωρούμε ότι επικρατεί φανατισμός, εξτρεμιστικές επιθέσεις και έντονη
θρησκευτική λατρεία. Όταν διαβάσει αυτό ο Deniz αλλά και κάθε Deniz θα
χαμογελάσει και θα αναρωτηθεί γιατί είμαστε τόσο κοντόφθαλμοι. Όπως μου
εξιστόρησε , οι Κούρδοι απεχθάνονται τον αραβικό ιμπεριαλισμό και την βαθιά
πίστη σε κάποιο θρήσκευμα. Δεν φοβούνται να πουν ότι είναι χριστιανοί,
μουσουλμάνοι ή άθεοι. Δεν φοβούνται να πουν ότι πνέουν τα
μένεα για τον ρατσισμό, φυλετικό ή θρησκευτικό . Δεν φοβούνται να πουν ότι αγωνίζονται, όχι
μόνο για τα εδαφικά τους δικαιώματα αλλά και για τα εργατικά. Δεν εμπλέκεται κανένα θέμα ιδεολογίας, (προοδευτικότητας
ή εθνικισμού) ή και ότι άλλο μπανάλ σκεφτεί το ανθρώπινο
μυαλό διαβάζοντας το άρθρο αυτό. Αυτό
που οι Κούρδοι ονομάζουν ελευθερία είναι, ότι τα εδάφη των χωρών δεν ανήκουν
μόνο στα νόμιμα κράτη που τα διοικούν αλλά σε όλη την ανθρωπότητα και αυτό από
μόνο του αρκεί για να αντιληφθούμε τι είναι το «Κουρδικό Πνεύμα».
Η σκλαβιά της γυναίκας όπως είθισται να γίνεται σε ισλαμικά κράτη ή η πίστη σε
κάποιο θρήσκευμα χωρίς υιοθέτηση κάποιας κριτικής στάσης της όπως γίνεται στη
Δύση είναι οι λόγοι που καθιστούν τους Κούρδους διαφορετικούς. Και η διαφορά
νοείται για τον τρόπο σκέψης, για τον τρόπο που αντιλαμβάνονται την
πραγματικότητα.
Ποτέ να μην διστάσετε να πάτε σε κάποιο οίκημα και να
μιλήσετε μαζί τους. Από τότε που το επιχείρησα εγώ, αντιλήφθηκα πως ναι, στην
Μέση Ανατολή εκτός από πολέμους και σφαγές, υπάρχει και μια πατρίδα για όλους
μας, και αυτό ο Joseph θέλει να το τονίσει.
Απλά και όμορφα λόγια, και τα λέω εγώ, ναι ο φαφλατάς,
ο λεπτομέρειας, ο πληκτικός Παναγιώτης Χατζηκωστής. Όταν γράφεις για κάτι με το
οποίο αφέθηκες ολοκληρωτικά, ξεχνάς και τις συνήθειες και τις πρακτικές σου.
Ίσως να μπορέσουμε να αλλάξουμε κάποτε τα μυαλά μας, εγώ πρότεινα απλά ένα
τρόπο. Και φτάνοντας στο τέλος, τολμώ να το πω και αυτό: Ναι είμαι αισιόδοξος για ένα ελεύθερο κόσμο, γιατί πολύ απλά υπάρχει ο Deniz, o Quivara, o Joseph, εσύ και εγώ!